Социализм -> Ардчилал = Зарим доголдол

Миний хувьд Социалист нийгмийн сүүлийн жилүүд, Ардчилсан нийгмийн эхэн үед хүүхэд насаа өнгөрөөсөн нэгэн. Тийм болоод ч тэр үү Социалист нийгмийн талаарх мэдлэг маань тун бага, картын бараанд оочирлон зогсох, пионорын гастук зүүж алхах, хэдхэн төгрөгөөр под хийтэл цаддаг байснаас цааш нь мэдэхгүй ... Ид юм сурч мэдэх нас минь шилжилтийн үе буюу Ардчилсан нийгэмд шилжиж байсан тэр үе. Тиймээс ч Социалист, Коммунист нийгэм бол бүгдээрэй маш буруу зүйл Ардчилал бол ... гэсэн школоор хүмүүжсэн ...

Ардчилсан нийгэмд шилжсэнээр манай улс нэг алхам ургашилсан нь яах аргагүй үнэн. Гэхдээ зарим зүйл дээр бол нилээд хэдэн алхам ухарсан юм шиг санагддаг юм. Ялангуяа хүмүүсийн маань нийгэмээ гэсэн сэтгэхүй ... Манай улс Социалист нийгэмд "Бүгдээрээ, Хамтдаа" гэсэн уриатай нилээн олон жил явж байсанаа Ардчилал гарч ирэнгүйт "Амь амиа бодоорой", "Хүн бүр хоорондоо өрсөлдөгч" гээд л бүх өөрчлөгдөн шинэ болгоноо магтан хуучнаа газарт ортол нь муулаад л

Өнөөдөр хүн бүр Улаанбаатар хотын ирээдүй бүрхэг байна. Төр засаг яагаад энэ утааг арилгах арга хэмжээ авахгүй байгаа юм бэ?, Утаанбаатар маань хаварын улирал Шороонбаатар болж байна ... гээд л. Дор дорноо, ам амаа мэдэн ярилцахаас өөр хийж байгаа зүйлгүй. Миний хүүхэд нас (нөгөө хэлээд байгаа Социалист нийгэмд) маш сайхан нийтийн үйл ажиллагаанууд зөндөө байсан юмдаг. Хүмүүсийг ч хамруулж чаддаг байсан юм. Одоо санах нээ хагас сайн өдөр болгон нийтийн суботниктой, айл болгон өөр өөрсдийн гэсэн мод тариж түүнийгээ маш сайхан ургуулна, хүүхэд болгон 9 сарын нэгэнд ангидаа заавал тасалгааны цэцэг барьж очих ёстой, өвөлдөө хүүхэд бүр өөрсдийн чадах зүйлээ малчидад явуулна (гараараа оёсон нэмнээ, шүдэнз, лаа гэх мэт).

Зах зээлд шилжингүүт эдгээр зүйлс маань бүгд алга болчихсон. Хаачсан юм мэдэхгүй ээ. Өнөөдөр лав айлын хаалга тогшоод суботникт гар гэвэл аягүй бол өөдөөс нь хэрэлдэж магадгүй бүр зодоод гаргах байх. 10 жилийн хүүхдийг ангидаа цэцэг авчир, малчидад тусламжийн зүйл бэлдэж байна хийж ир гэвэл магадгүй цагдаагийн газар мөнгө идсэн, залилан ч юмуу ямар нэгэн хэргээр багш нь дуудагдаж магадгүй болсон байна.

Энэ бүхэн Ардчилалын буруу юу? гэвэл мэдээж үгүй. Миний бодлоор хэт туйлширсан явдлаас үүдэлтэй эмчилгээ авах боломжтой нэгэн төрлийн өвчин л гэмээр байна. Гагцхүү хэрхэн яаж эдгэрэх вэ гэдгээ эмчийн гарт бүрэн даатгах бус хувь хувьдаа хичээн өөрөө өөрсдийгөө, өнөөгийн ниймэгээ л эмчилцгээе л гэмээр байна.

Би МАХН-ын гишүүн биш шүү. Бас аль нэгэн намын дэмжигч биш. Зүгээр л бодсоноо бичсэн нэгэн.